İlk olarak BİRİNCİ KESİM'in BİRİNCİ BÖLÜM'ünde 6 no'lu başlığa kadar ilerleyeceğiz (6 no'lu başlık dahil değil). Yani çıktı almak isteyenler s. 27-53 arasını alabilirler. İzleyen başlıkları sonra belirleyeceğiz.

İlk ders için okunacak parça: s. 27'den s. 37'ye kadar.

Besler, A. (2018). Syllogistic Expansion in the Leibnizian Reduction Scheme. Kilikya Felsefe Dergisi 0 (2), 1-16: Kaynakça maddelerinden biri hatalı yazılmış. Miller 1938'in başlığı "The Structure of Aristotelian Logic" şeklinde olmalıydı.

Lachelier, J. (2018). Dolaysız Çıkarımlar ve Tasım. Arman Besler (çev.). Posseible Düşünme Dergisi , 14, 60-76:

1. Makalenin orijinal Fransızca başlığında geçen ikinci artikelin ilk harfi hatalı olarak büyük yazılmış. Başlık "Les Conséquences Immédiates et le Syllogisme" şeklinde olmalıydı.
   
   
2. Latince formüle edilmiş tasım kurallarında geçen "repugno, repugnare" fiili, bir tür aşırı yorumla, hatalı olarak "yadsımak" biçiminde karşılanmış. "Repugno, repugnare", savaşmak, çatışmak anlamlarındaki "pugno, pugnare"den "re-" ön bükümüyle türemiş bir fiil ve ilk sözlük anlamı (askeri anlamıyla) direnmek (resist) veya yapılan bir saldırıya karşılık vermek (fight back). Bilgi kuramında ve mantıkta kullanılan türev anlamı ise (bir şey ile) tutarsız olmak. 
   
   
   Burada (ne yazık ki) etkili olan aşırı yorum şu: Fiil, kavramlar veya özellikler için kullanıldığında, karşılık verilecek, direnilecek ilk saldırı, yüklemeli bir iddia -- örneğin, A'nın B olduğu iddiası -- olarak düşünülebilir; böylece buna verilen karşılık da bu iddiada A için olumlanan yüklemin, yani B'nin yadsınması olacaktır.  Halbuki bu aşırı yoruma hiç gerek yoktu, çünkü direnme fikrinin kendisi, mantıksal tutarsızlığı anlatmaya kabiliyetli bir metafor: Bir kavram, başka bir kavrama direniyorsa, iç içe geçemiyorlar, yani tutarsızlar demektir. Üstelik fiil Latince'de de datif (yani "-e") isim haliyle kullanılıyor (bir şeye direnmek). Öyleyse fiil bu şekilde çevrilseydi hem fiilin ilk sözlük anlamı korunmuş olurdu (çünkü Latince'yi çevirirken izlenen genel strateji buydu) hem de türev anlamdaki iki taraflılık (bir kavramın bir kavramla tutarsız olması) giderilmiş olurdu.
   
   O halde ilgili kuralların doğru çevirileri şöyle olacak:
   
   Repugnans notae, repugnat rei ipsi: İşarete direnen, şeyin kendisine de direnir.
   Repugnans rei, repugnat per accidens notae: Bir şeye direnen, [onun] bir işaretine de arızi olarak direnir.